ไม่น่าเชื่อฉันจะผานจุดนั้นมาได้ขนาดนี้...
เดินทางเข้ากรุงเทพฯ วันเสาร์ที่ 30 มิถุนายน 2555 คุณหมอนัดสามโมงเย็น ก็ภาวนาตั้งแต่ออกจากบ้าน ขอให้วันนี้ผ่านไปด้วยดี ขอให้ได้นอนโรงพยาบาลเพื่อรับยาตามกำหนด ให้เป็นไปตามแผน จะได้จบการให้ยาเร็ว ๆ เดินทางไปรถตู้ปักธงชัย วังน้ำเขียว กรุงเทพ ไปคนเดียว ขึ้นรถหกโมงเช้า ถึงกรุงเทพฯ สิบเอ็ดโมงครึ่ง ขึ้น BTS จากอนุสาวรีย์ มาต่อ Aport Link มาพัฒนากร วันนี้นัดน้องเอ๋ว่าจะไปพบกัน จะไปหาอะไรกินกันที่ซีคอน ไปหาหนังสืออ่าน ไปเอาโคนันเล่ม 70 เพราะน้องเอ๋บอกว่าออกใหม่แล้ว แต่ก็ไม่ได้เจอกับน้องเอ๋ เพราะติดธุระที่พาราไดซ์ เลยเดินทางมาหาหมอที่วิภาราม น้องเครือมาเป็นเพื่อนที่โรงพยาบาล แล้วก็เป็นไปตามที่ภาวนา คุณหมอบอกว่าแข็งแรงดี เลือดผ่าน มีแต่คนอื่นรับยาแล้วเค้าผอมกินไม่ได้ เราอ้วนขึ้น ๆๆๆ เพราะเรากินได้ปกติ ไม่คลื่นใส้อาเจียน มีไม่อยากอาหารอยู่นิดหน่อย แต่ก็กินได้ ไม่ถึงขนาดเบื่ออาหาร ตอนเย็นประมาณสองทุ่มน้องเครือกลับไปพักผ่อนที่คอนโด คุณมานอนเป็นเพื่อนเช่นเคย ซื้อผัดไทยไม่ใส่เต้าหู้เหมือนที่อยากกินมาฝาก ปังเว้ยเฮ้ยลูกเกดอีกชิ้นใหญ่ น้ำแร่สองขวด มาถึงคุณยังไม่วางถุงของกินเลย ตรงเข้ามากอด แล้วยื่นแก้มให้เราหอม คุณแสดงออกมาแบบไม่เขินเลย เราซะอีกที่เขิล หกโมงเช้าคุณก็กลับไปเตรียมตัวไปทำงาน คุณก็เดินมาที่เตียงบอกว่า พี่จะกลับแล้วนะ เข้ามากอดแล้วยื่นแก้มให้หอม แล้วบอกว่าเย็นนี้จะไปหาหลังเลิกงาน รับยาวันที่ 1 กรกฏาคม ตอนเที่ยง ได้ออกจากโรงพยาบาลตอนสี่โมงเย็น น้องนุ่น น้องเครือ มาอยู่เป็นเพื่อน ชวนคุย กลับคอนโดนอน 1 คืน อาการเริ่มมา อ่อนเพลียตามกล้ามเนื้อ อยากแต่จะนอน กลางคืนนอนไม่ได้ ต้องกินยาแก้ปวดไปสองเม็ด เริ่มปวดตั้งแต่คืนแรกเลย ทั้งที่เข็มที่ผ่านมาไม่เคยเป็น แสดงว่ายาเก่ามีการสะสมในร่างการเยอะแล้ว แต่ไม่เป็นไร เข็มห้าแล้ว เหลือเข็มเดียว ก็จะถึงเส้นชัยแล้ว วันนี้เดินทางกลับโคราช ตีห้าออกจากคอนโด มาขึ้นรถตู้เหมือนเคย กินยาแก้คัน กับยาแก้ปวด มาก่อนแล้ว กลัวไม่ไหว เพราะเดินทางคนเดียว เช่นเคย ง่วงนอนมาก แต่ขอเค้านั่งด้านหน้าข้างคนขับ เพราะไม่อยากปะปนกับคนด้านหลัง คนขับก็ชวนคุยจนถึงโคราช จนไมได้นอนสักตื่นเลย เค้าแวะปั๊มน้ำมันเติมกาซ เราก็เข้าเซเว่นหาของกินมาตุนไว้ในตู้เย็น แวะซื้อของทุกปั๊มจนหนักไปเลย จะได้ไม่ต้องไปหาอะไรกินเวลาหิว กลับมาถึงบ้านคุยกับพ่อกับแม่สักพัก ก็ขอตัวกลับมานอนที่บ้าน อาบน้ำ หลับจากบ่ายสองโมงจอนเกือบห้าโมงเย็น หลับลึกมาก ขนาดเสียงมือถือดังอยู่ข้างหูยังไม่ตื่นเลย ตื่นขึ้นมาค่อยดีขึ้นหน่อย เดินไปบ้านแม่ แม่ทำกับข้าวไว้แล้ว ปลาทูทอด น้ำพริกกะปิไม่เผ็ดมาก ไข่เจียวชะอม แกงสับปะรดใส่หมู เราอุ่นข้าวแล้วไปล้างจาน กวาดครัวที่แม่ทำรกไว้ เอาน้ำลงตุ่มให้เย็มเดี๋ยวฝนตกลงมาจะได้มีที่ใส่น้ำฝนไว้กิน แล้วก็กลับมานอนต่อ คงจะผ่านไปด้วยดีนะ ขอให้ชีวิตที่เหลืออยู่ของเรา มีความสุข แบบนี้ตลอดไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น